Τσούχτρες: Πως Θα τις αποφύγετε. Η εμφάνιση τσούχτρας (μέδουσας) στις θάλασσες, και στις ελληνικές, έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια λόγω…της ανόδου της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της θάλασσας αλλά και λόγω της συχνής αλίευσης.
Αν σας τσιμπήσει κάποια μέδουσα το πιο πιθανό είναι να μην πονέσετε, αλλά υπάρχουν και ορισμένες μέδουσες που μπορούν να σας προκαλέσουν επώδυνα συμπτώματα.(δυνατός πόνος, φαγούρα, τσούξιμο…)
Τσούχτρες: Τι να κάνετε για να μην σας τσιμπήσουν!
1. Αν δείτε μέδουσα προσπαθήστε να βγείτε από την παραλία χωρίς ωστόσο να κάνετε απότομες κινήσεις.
2. Αν δείτε τσούχτρα έξω από τη θάλασσα μην την ακουμπήσετε καθώς μπορούν να επιβιώσουν έως και 72 ώρες εκτός θάλασσας.
3. Όταν επισκεφτείτε μια παραλία μπορείτε να ρωτήσετε τον ναυαγοσώστη ή τον υπεύθυνο της παραλίας αν υπάρχουν κρούσματα μεδουσών.
4. Αν κάνετε καταδύσεις φοράτε στολή από καουτσούκ για μέγιστη προστασία.
Τσούχτρες: Σε περίπτωση που σας τσίμπησε…
1. Καθαρίστε το σημείο που σας τσίμπησε η τσούχτρα με θαλασσινό νερό. Μην ξεπλυθείτε με νερό της βρύσης γιατί όσα «κεντριά» της μέδουσας δεν έχουν σπάσει με το νερό της βρύσης θα σπάσουν και θα χυθεί περισσότερο δηλητήριο στο σώμα σας.
2. Βάλτε λίγο πάγο για να μειώσετε τον πόνο και το οίδημα (κοκκινίλα) που σας προκάλεσε η τσούχτρα.
3. Βάλτε μια κορτιζονούχο κρέμα ή λευκό οινόπνευμα ή αμμωνία ή ξύδι στην περιοχή του τσιμπήματος . Στη συνέχεια βάλτε ταλκ και μετά από λίγα λεπτά ξεπλύνετε με νερό.
4. Μπορείτε να βάλετε μια αντιισταμινική αλοιφή ή αν η έκταση του τσιμπήματος είναι μεγάλη πάρτε αντιισταμινικό σε μορφή χαπιού.
Τέλος, αν είστε αλλεργικοί στο τσίμπημα μέδουσας και δεν το γνωρίζετε αναγνωρίστε τα συμπτώματα (ναυτία, δυσκολία στην αναπνοή, εμετός, ταχυκαρδία) και επισκεφτείτε άμεσα νοσοκομείο.
Μωβ μέδουσες
Η μωβ μέδουσα είναι πελαγικό είδος και ζει σε τροπικά νερά. Έχει μέγιστο μήκος τα 10 εκατοστά σε διάμετρο και το μήκος των πλοκαμιών μπορεί να φτάσει μέχρι 10 μέτρα. Κυρίως τρέφεται με σάλπες, διάφορα χιτωνοφόρα, πλακτονικά καρκινοειδή και αυγά ψαριών. Οι μεγαλύτεροι φυσικοί θηρευτές της μέδουσας είναι η δερματοχελώνα, η καρέτα καρέτα, ο τόνος, ο ξιφίας και το φεγγαρόψαρο. Όταν είναι νεαρή το χρώμα της είναι πορτοκαλό – καφέ και όταν ενηλικιώνεται παίρνει έντονο πορφυρό-μωβ χρώμα. Η αναγνώριση γίνεται από τα εξωτερικά μορφολογικά χαρακτηριστικά της, δηλαδή τι χρώμα είναι, αν έχει βούλες ή ρίγες στην καμπάνα της, αν φαίνονται οι γονάδες τις και τι σχήμα έχουν (για διάφανες μέδουσες, όπως π.χ. οι Aurelia sp.), πως είναι τα πλοκάμια τους σε σχήμα και αν έχουν κάποια χρώματα διαφορετικά ή λωρίδες στα πλοκάμια ή στην καμπάνα τους.
“Το κάθε είδος μέδουσας κάνει μια φυσική έξαρση ανά κάποια χρόνια. π.χ. η Μεσογειακή μέδουσα (Cotylorhiza tuberculata) έχει έξαρση κάθε χρόνο τον Αύγουστο, ενώ η Μέδουσα Πυξίδα (Chrysaora hysoscella) έχει έξαρση κάθε χρόνο από Μάρτιο μέχρι μέσα Μαϊου. Η μωβ μέδουσα (Pelagia noctiluca) είχε φυσική έξαρση κάθε 8 με 10 χρόνια και οι εξάρσεις τους κρατούσανε μέχρι 4 χρόνια μάξιμουμ. Αλλά λόγω κάποιων παραγόντων όπως π.χ. η κλιματική αλλαγή, η υπεραλίευση, η έλλειψη θηρευτών, κ.α. έχει βοηθήσει αυτές τις εξάρσεις να γίνονται πιο συχνά και με μεγαλύτερη εξάπλωση”.
Σχεδόν όλα τα είδη μεδουσών απαντώνται στα βαθιά νερά και μακριά από τις παραλίες. Αλλά επειδή η μετακίνηση τους είναι παθητική καθώς παρασύρονται από θαλάσσια ρεύματα και κύματα, εξαρτώνται αποκλειστικά από τους ανέμους, τα κύματα, και κυρίως από τα υποθαλάσσια ρεύματα.
